برخی از سایت های خبری دیروز از پرتاب کفش توسط فردی به سوی رئیس جمهور در ساری خبر دادند واین رفتار را نامعقول و توهین آمیز دانستند شاید مخاطبان آگاه این خبر  از این همه عوام فریبی ، جهالت و نادانی این سایت ها لبخندی از سر درد بر لبانشان نقش بست و این سوال را مطرح کرذند آیا پرتاب کفش یک نفر ، از توهین های سخیف هر روزه و دروغ پراکنی های هدف دار این سایت ها،محترمانه تر نیست؟
آری پرتاب کفش حاصل انبوه لجن پراکنی قلم به مزدانی است که هر روز چشم بسته دولت را آماج نیش های زهرآلود قلم خویش می کنند تا با مصالح نفسانی دیواری از بی اعتمادی بین ملت و دولت بنا کنند.
وقتی هر قلم فروخته ای بتواند آشکارا با بهتان و دروغ خدمات دولت را به سخره بگیرد و برگزیده ملت را منحرف و تحت انقیاد گروه انحراف برشمارد واذهان عمومی را مشوش نماید ودر برابر نشر اخبار کذب پاسخگو هم نباشد آن وقت می توان شاهد بود در گوشه ای شخصی با حرکتی جاهلانه به رییس دولت توهین کند.
البته این نکته بدیهی است نقد منصفانه به عملکرد دولت از حقوق همه آحاد جامعه است ولی بین نقد و تهمت،نقدوجوسازی،نقدوتخریب فرسنگها فرق است.