سالهاست که با رسیدن محرم از راه فکر میکنم یک غم سنگین مشترک رو همه تجربه میکنیم
انگار سرشت محرم رو خدا با غم آفرید چه بخواهی چه نه محرم دلت رو به غم مهمون میکنه ...
آفریدگار عالم سرّی را در محرم گذارده که انگار روزهایش تو رو به خودت دعوت میکنه تا مروری بر خویش کنی
همه میدانیم راز محرم با عاشورا عجین شده و این واقعه جاریست که محرم رو از ویژگی غم برخوردار کرده...
محزم یعنی غم زمانه از ظلمی بی دریغ
یعنی اوج بندگی با تسلیم سر به تیغ ...
میشود فهمید خدا محرم را آفریدتا در عاشورایش هدف از خلقت انسان را برای من و تو معنا کند پس محرم همان نشانه بلند راه شناسی گمشده گان وادی آدمیت است یا بهتر بگویم محرم همان کشتی نجات اقیانوس سر گشتگیهاست ...
محرم فرصتی برای مشق بندگی
درس فرار از دلمردگی
محرم یعنی پالایش روح وسرشت
محرم یعنی دعوت انسان به بهشت......
محرم تیغ برنده زنچیرهای انقیاد ،دنیا دوستی
محرم فریاد بلند آزادگی ، حق دوستی....
شاید گزافه نگفتم اگر بگویم محرم نمادی از فرقان است که میتوان در آن انسان را از شیطان باز شناخت .....
خدا در محرم به انسانیت کرامت بخشید و ماهیت انسان کامل رابر خلایق هویدا کرد تا یکبار دیگر فرشتگان آسمان سر به سجده گذارند.تا خدا را به جلوه فروزان کمال انسانی در عاشورا بستایند...
محرم نعمت بی منت خدا برآزادگان
محرم رحمت بی منتها برشیعبان......
آری محرم واگویه سوزو گداز زمان از رنج زمین
زمین یعنی کربلا
کربلا یعنی ماُمن خون خدا
خون خدا یعنی حسین ......
حسین تفسیر دلدادگی
معنی عشق و بندگی ،....
.در ک او یعنی زندگی هم سر زندگی .....
