به نام حی و قیوم

در غم از دست دادن پدری والا مقام به سوگ نشسته ام که در همه عمر پر برکتش  به تبلیغ آیین شریعت ومذهب ، همتی وافر داشت و خوشه چین مکتب امامت بود

جلوت روحانیش در خلوت عیان تر می نمود وجود پاکش با اجداد طاهرینش ، ائمه اطهار ع پیوندی ریشه دار داشت که ذکر نام طاهر شان تاثیری برخاسته از این رابطه عمیق معنوی را در چهره اش جلوه گر می ساخت . آموزه های مکتب رسول خدا ص واهل بیت ع درعمق جانش نهادینه شده و در رفتار و کردارش هویدا بود .
مهربانی ، تواضع و فروتنی حقیقی نخستین مشخصه این سید جلیل القدر در برخورد بامردم بود و ذره ای کبر و ریا در وجودش راه نداشت اخلاص وبندگی در کردارش متبلور بود به حق لباسی برازنده داشت

هر چه درآمد جاصل از کار کردنش بود با محرومین قسمت میکرد و اگر به علت خالی بودن دستش فقیری را رد می کرد به شدت آزرده خاطر و آنروز را متاثر بود و در نخستین فرصت چشمانش در میان جمعیت آن فقیر رامیجست تا جبران کند
آگاهی به مسائل سیاسی روز ویژگی بارز پدر بود وهمواره ولایتمداری و توصیه بر محوریت ولایت در همه مباخث را برخود فریضه می دانست تقوا به معنای واقعی در وجودش قوام ودوام یافته بودو از همه حلقه های قدرت وثروت پرهیز می کردبا مردم ساده و بی تکلف ، معتمد مردم وسینه اش صندوقچه اسرارشان بود  بسیاری میگفتند دیدنش آرامشی درونی به آنها می بخشید زیرا حقیقتا آیتی از خدا بود........