بسم الله الرحمن الرحیم

  هر چی تلاش میکنم که از مباحث سیاسی خودمو دور کنم  نمیدونم چرا نمیشه انگاردوز اعتیاد ما  بدجوری  بالاست و ترک آن خیلی سخت به نظر میاد...
 همچون همیشه نظاره گر اوضاع سیاسی هستم  وهمیشه هم باید غصه کج فهمی های  عمده بازیگران سیاسی کشور  را خورد  البته اگر واضحتر بگویم شاید واژه  کج فهمی ناقص باشه وباید گفت بیشتر حود را به کج فهمی زدن است و به تعمد رفتار سیاسی بسیاری از آقایان در صحنه  تابع منافع فردیست تا منافع ملی و نظام ، آدمهای .... که اکنون زمام امور دستگاه اجرایی را در دست گرفته اند آنقدرآش اقتصاد  کشور را با نمک دیپلماسی مذاکرات هسته ای  شور کرده اند  که گمان نمی رود کسی دیگر بتونه شکمش رو ازاین آش شور سیر کنه ...
 متاسفانه آقایان از حول حلیم بدجوری افتادند  توی دیگ !! تکنو کراتهای عرصه سیاسی با ذوق در اشتراکات معنوی با غرب و فهم متقابل درخوی اشرافیگری ، خود را در آغوش عفریته غرب برای معاشقه قرار دادند  واکنون افعی حیله غربیها  آنان را چنان در چنبره  خویش قرار داده که  به حای نرد عشق باختن دیدند هر آنچه دارند را در حال باختنند و دو ریالی کج شان تازه دارد می افتد و میفهمند که طعمه این افعی شده اند و هرچه  راه برون رفت می جویند کمتر میابند
 رهبری حکیم  هم که  دل باختگی آقایان را دید تلاش کرد توپ را به زمین آقایان  خود شیفته اندازد تا  با  آ مدن  محک تجربه  به میان دولتمردان و ملت  یکبار دیگر خوی گرگ صفتی و اشتیاق به درندگی غرب را فهم کنند
متاسفانه بازیگران جدید عرصه اجرا  همه همّ وغمّ خود رابر اساس کشش درونی  به جای توجه به راهکارهای اقتصاد مقاومتی  و اتکا به استعدادها وتولید داخلی  حل مشکل را دربرقراری  رابطه با مستکبران عالم می جویند  و شاید حتی برخی  حاضرند برای خدشه نیافتادن به فهم ناقص خود یا دقیقتر آنکه ترگ برنداشتن  دنیای اشرافی خود  عزت ملی را با  به به و چه چه تو خالی گرگها معاوضه کنند
بگذارید بی پیرایه تر عرض کنم در حالی که غرب در دوره  دولت نهم ودهم غنی سازی هسته ای را پذیرفته بود و بر سر غنی سازی بیست درصد  وبیشتر چانه زنی میکردند  در دوره کنونی آقایان با نشان دادن وادادگی سیاسی یعنی  تاثیر گذار نشان دادن تحریمها برایران و فرسوده نشان دادن خود و ملت و پا فشاری بر مذاکرات با محرمانه کردن گفتگوها ، اکنون حق غنی سازی  سه ونیم درصد را بر روی کاغذ  در یوزگی  میکنند  و به جای نخست مذاکرات در ده سال گذشته برگشتند
به راحتی میتوان پیش بینی کرد که مستکبران غربی به کمتر از ذلت آقایان رضایت نخواهند داد  و فقط به دنبال تعلیقند  واگر نشد  حداقل تعلیق محرمانه را خواستارند  واز تحریمها هم دست برنخواهند داشت تا دست تسلیم کامل آقایان بالا آید
میدانی درد بزرگ چیست اینکه بسیارند کسانی که حاضرند فقط  نان شان در روغن و رؤیاشان به کامشان باشد   و خیلی راحت  این ذلت و سپس عقب نشینی مستمر از سالها استکبار ستیزی این ملت را به بهانه ضرورت کنار گذاردن توهم توطئه!  بپذیرند ......ای دنیا چقدر از تو دلگیرم ....